نامه های عاشقانه یک پیامبر ..........

بسم الله .......

سلام!

ماری .نمیتوانم برای ساعت خوابم.ساعت کارم.وساعت تمرینم برنامه ریزی کنم.همیشه میشنویم که میگویند همه قادر اند هرروز در ساعت معینی بیدار شوند. چای بنوشند . و به بستر بروند ـ واز این انضباط خشنودند.

از نظر من . این مردم همیشه فقط همان یک روز را زندگی می کنند.

اگر بتوانم در قلب یک انسان .گوشه ای تازه را به او بنمایانم.بیهود نزیسته ام . موضوع خود زندگی است. نه شعف یا درد یا شادی یا نا شادی . نفرت به همان اندازه دوست داشتن خوب است ـیک دشمن میتواند به خوبی یک دوست باشد. برای خود زندگی کن ـ زندگی ات را بزی. سپس به راستی دوست انسان خواهی شد.

من نیازمند آنم که بگذارم چیزهایی که باید . رخ بدهند. پس باسد برای حوادث غیر مترقبه آماده بود. من . هرروزی که میگذرد تفاوت دارد. و وقتی هشتاد سالم بشود . همچنان منتظر تجربه هایی خواهم بود که درون و بیرونم را دگرگون کند. وقتی پیری فرا رسید دیگر به کارهایی که کردهام نخواهم اندیشد. دیگر گذشته است میخواهم از هر لحظه زندگی که هنوز برایم باقی مانده استفاده کنم...

نه برای مسایل مهم . که تنها میتوان برای کارهای خرد برنامه داد. آن که برای کارهای مهم برنامه میریزد . همه چیز را به مسایل کوچک تبدیل میکند.

-------------------------------------

دل نوشته های جبرا خلیل جبرا

-------------------------------------